Shaykh al-Albani and Shaykh Al-Jaamee refute the notion that a Salafi can be Salafi in Aqeedah and Ikhwani in Manhaj. Salafiyyah has one Aqeedah and one Manhaj. Ikhwanul-mulsimoon are a deviant sect, whether it be in aqeedah or manhaj.
Shaykh Mohammed Amaan al‐Jaamie (gest.1417H) zei in de opname, al adjwibatoedh‐Dhahabiyyah ‘alal‐As’ilatiel‐Manhadjiyyah, “De manhadj is de manier en de ‘aqiedah is datgene wat de persoon van binnen voor zichzelf gelooft, zoals je Heer, je Religie en je Profeet. Dat is de manhadj van Ahloes Soennah wal Jamaa’ah in ‘aqiedah. Dus het pad naar deze ‘aqiedah en het pad waarop deze ‘aqiedah zich begeeft, er is geen verschil tussen de twee. Zij zijn onderling verbonden. En de uitspraak dat die en die Selefie is in ‘aqiedah en Ikhwaanie in manhaj is een filosofie die geen betekenis heeft.”
Shaykh Saalih al-Fawzaan zei, “De manhadj is breder dan de ‘aqiedah. De manhadj is in de ‘aqiedah, het gedrag, de manieren, en de sociale handelingen en in alles van het leven van de moslim. Elke koers in daden die een moslim neemt wordt manhadj genoemd. Wat betreft de ‘aqiedah, dan is hetgeen wat er mee bedoeld wordt de basis van iemaan (geloof), de betekenis van de twee getuigenissen en wat er uit voortkomt. Dit is de ‘aqiedah.”
En dus degene die geen onderscheid maakt tussen de ‘aqiedah en de manhadj, deze bevestigd niet jouw stelregel en hij verwerpt het, want volgens hem, zijn de ‘aqiedah en de manhadj één geheel. En derhalve is tegenstrijdigheid in de manhadj, tegenstrijdigheid in de ‘aqiedah.
En degene die onderscheid maakt tussen de ‘aqiedah en de manhadj maakt geen onderscheid tussen hen met een compleet onderscheid. Maar, hij maakt de ‘aqiedah een onderdeel van de manhadj. Dus hij accepteert niet dat iemands ‘aqiedah salafiyyah is terwijl zijn manhadj in tegenstrijd is met de Salaf, want de ‘aqiedah valt onder de term: manhadj.
Shaykh Ahmad ibn ‘ Oemar Baazmool: Dus de ‘aqiedah en de manhadj zijn onderling verbonden en zij zijn niet los van elkaar. Shaykh al Albaanie (gest.1420) zei betreffende de uitspraak van Allaah de Verhevene,
“En wie de Boodschapper tegengaat nadat de Leiding hem duidelijk is geworden en een andere weg volgt dan die van de gelovigen: Wij laten hem (gaan naar) waarheen hij zich afgekeerd had en Wij zullen hem in de Hel binnenleiden. En dat is de slechtste bestemming!”
“Het volgen van het pad van de gelovigen, of het niet volgen ervan is een zeer belangrijke zaak in bevestiging en ontkenning. Dus een ieder die het pad volgt van de gelovigen, dan is hij gered volgens de Heer van de werelden en een ieder die het pad van de gelovigen tegengaat, dan is zijn beloning de Hel en slechte bestemming.”
En Shaykh Saalih al-Fawzaan zei, “Wanneer de manhadj goed is, zal zijn aanhanger ervan behoren tot de mensen van het Paradijs. Dus wanneer hij op de manhadj van de Boodschapper –sallallaahoe ‘ alayhie wa sallam – en de manhadj van de Salafoes-Saalih is, wordt hij van de mensen van het Paradijs, met de toestemming van Allaah. En wanneer hij zich begeeft op de weg van de afgedwaalden, dan is hij bedreigd met het Vuur. Dus iemands toegang tot het Paradijs of de Hel is gebaseerd op de correctheid van zijn manhadj.”
En deze woorden van Shaykh al-Albaanie en Shaykh Saalih al-Fawzaan bewijzen duidelijk dat er geen onderscheid is tussen de ‘aqiedah en de manhadj.
Shaykh Rabie’ Ibn Haadie al Madkhalie vermelde in zijn opgenomen les, ath Thabat ‘alas‐Soennah, “De zaak van het onderscheid maken tussen de ‘aqiedah en de manhadj is voorgekomen in deze tijd. De mensen waren niet gewoon om onderscheid te maken tussen de ‘aqiedah en de manhadj. Maar, de fitan (beproevingen en tegenspoed) zijn gekomen, en dus sommigen van Ahlo ‐Soennah zijn in de verwarring geraakt m.b.t. het onderscheid maken tussen de ‘aqiedah en de manhadj. Maar, Shaykh Ibn Baaz maakte geen onderscheid tussen de ‘aqiedah en de manhadj. Hij was gewoon te zeggen dat alles ervan één is.”
En Shaykh ‘Oebayd al-Djaabirie zei, “En Islaam brengt deze twee samen: correctheid van ‘aqiedah en correctheid en oprechtheid van manhadj. Dus het één kan niet los gemaakt worden van de ander. Dus degene wiens manhadj vals is, vertrouw er dan op dat dit afkomstig is van de valsheid in zijn ´aqiedah.
Dus wanneer de ´aqiedah rechtschapen is op de correcte manier, dan zo ook zal de manhadj rechtschapen zijn.''
Shaykh Saalih al-Fawzaan zei, “De manhadj is breder dan de ‘aqiedah. De manhadj is in de ‘aqiedah, het gedrag, de manieren, en de sociale handelingen en in alles van het leven van de moslim. Elke koers in daden die een moslim neemt wordt manhadj genoemd. Wat betreft de ‘aqiedah, dan is hetgeen wat er mee bedoeld wordt de basis van iemaan (geloof), de betekenis van de twee getuigenissen en wat er uit voortkomt. Dit is de ‘aqiedah.”
En dus degene die geen onderscheid maakt tussen de ‘aqiedah en de manhadj, deze bevestigd niet jouw stelregel en hij verwerpt het, want volgens hem, zijn de ‘aqiedah en de manhadj één geheel. En derhalve is tegenstrijdigheid in de manhadj, tegenstrijdigheid in de ‘aqiedah.
En degene die onderscheid maakt tussen de ‘aqiedah en de manhadj maakt geen onderscheid tussen hen met een compleet onderscheid. Maar, hij maakt de ‘aqiedah een onderdeel van de manhadj. Dus hij accepteert niet dat iemands ‘aqiedah salafiyyah is terwijl zijn manhadj in tegenstrijd is met de Salaf, want de ‘aqiedah valt onder de term: manhadj.
Shaykh Ahmad ibn ‘ Oemar Baazmool: Dus de ‘aqiedah en de manhadj zijn onderling verbonden en zij zijn niet los van elkaar. Shaykh al Albaanie (gest.1420) zei betreffende de uitspraak van Allaah de Verhevene,
“En wie de Boodschapper tegengaat nadat de Leiding hem duidelijk is geworden en een andere weg volgt dan die van de gelovigen: Wij laten hem (gaan naar) waarheen hij zich afgekeerd had en Wij zullen hem in de Hel binnenleiden. En dat is de slechtste bestemming!”
“Het volgen van het pad van de gelovigen, of het niet volgen ervan is een zeer belangrijke zaak in bevestiging en ontkenning. Dus een ieder die het pad volgt van de gelovigen, dan is hij gered volgens de Heer van de werelden en een ieder die het pad van de gelovigen tegengaat, dan is zijn beloning de Hel en slechte bestemming.”
En Shaykh Saalih al-Fawzaan zei, “Wanneer de manhadj goed is, zal zijn aanhanger ervan behoren tot de mensen van het Paradijs. Dus wanneer hij op de manhadj van de Boodschapper –sallallaahoe ‘ alayhie wa sallam – en de manhadj van de Salafoes-Saalih is, wordt hij van de mensen van het Paradijs, met de toestemming van Allaah. En wanneer hij zich begeeft op de weg van de afgedwaalden, dan is hij bedreigd met het Vuur. Dus iemands toegang tot het Paradijs of de Hel is gebaseerd op de correctheid van zijn manhadj.”
En deze woorden van Shaykh al-Albaanie en Shaykh Saalih al-Fawzaan bewijzen duidelijk dat er geen onderscheid is tussen de ‘aqiedah en de manhadj.
Shaykh Rabie’ Ibn Haadie al Madkhalie vermelde in zijn opgenomen les, ath Thabat ‘alas‐Soennah, “De zaak van het onderscheid maken tussen de ‘aqiedah en de manhadj is voorgekomen in deze tijd. De mensen waren niet gewoon om onderscheid te maken tussen de ‘aqiedah en de manhadj. Maar, de fitan (beproevingen en tegenspoed) zijn gekomen, en dus sommigen van Ahlo ‐Soennah zijn in de verwarring geraakt m.b.t. het onderscheid maken tussen de ‘aqiedah en de manhadj. Maar, Shaykh Ibn Baaz maakte geen onderscheid tussen de ‘aqiedah en de manhadj. Hij was gewoon te zeggen dat alles ervan één is.”
En Shaykh ‘Oebayd al-Djaabirie zei, “En Islaam brengt deze twee samen: correctheid van ‘aqiedah en correctheid en oprechtheid van manhadj. Dus het één kan niet los gemaakt worden van de ander. Dus degene wiens manhadj vals is, vertrouw er dan op dat dit afkomstig is van de valsheid in zijn ´aqiedah.
Dus wanneer de ´aqiedah rechtschapen is op de correcte manier, dan zo ook zal de manhadj rechtschapen zijn.''
0 reacties:
Een reactie posten